ઢેડફેડના છોડ લબાચા
માથું ભમતું મેલ, ચમનિયા
જોડે જોડે રે’વું તોયે
જોજન જોજન દૂર
શાળ-આરના વિખવાદોનું
ધસમસ ધસમસ પૂર
જોઈ ડરે એ પામર જીવડા;
ધબાક પડતું મેલ, ચમનિયા... ઢેડફેડના.
ઢોર ચીરે તું એમ ચિરાતું
હૈયું રોજેરોજ
તાણો તારા નામનો નાખી
વણાય મારું પોત
થાય ભલે એ લીરેલીરા;
પકડી ફરફરતું મેલ, ચમનિયા... ઢેડફેડના.
અમીરગરીબના ભેદથી ઊંડા
પાણીડાં પાતાળ
ઝેરઝનૂને લડે માછલાં
ભામટે નાખી જાળ
જાળ-પાળની ઐસીતેસી
જોરમા પાટુ મેલ ચમનિયા... ઢેડફેડના
ભલે ને લોકો મોજાં થૈને
ઊછળે ગાંડાતૂર
જાતિવાદના દારૂડિયાથી
મદમાતા ચકચૂર
વાવંટોળ બનીને છો કે :
ચામડીયો વંઠેલ ચમનિયા... ઢેડફેડના
ઢીંગલા-ઢીંગલી પોઢ્યાં આવ્યું
જોબનિયું મદમાતું
નથી રવાતું શૂળ આ સાલું
પ્રેમનું રાતું રાતું
ઉજાગરાથી રાતી આંખો
જાણે લોહીની હેલ, ચમનિયા
ઢેડફેડના છોડ લબાચા
માથું ભમતું મેલ, ચમનિયા
No comments:
Post a Comment